სახელოვანმა ქართველმა გეოგრაფმა, ისტორიკოსმა და კარტოგრაფმა ვახუშტი ბატონიშვილმა (1696-1757) დაახლოებით 1745 წელს დაამთავრა თავისი უბადლო შრომა, რომელსაც უწოდა "აღწერა სამეფოსა საქართველოსა”. იგი შეიცავს ისტორიას დასაბამიდან XVIII საუკუნის შუა წლებამდე, რომელშიც მოცემულია ასევე უძველესი ცნობები ქართული წარჩინებული გვარების და მათ შორის ნაკაშიძეების შესახებ.
”....გურიისათვის
ხოლო გურის გურიელი, იგიცა თვით ჰფლობს და იტყვის ვარდანის ძეობასა, და სხუანი მის ქუეშენი არიან: თადგირიძე და ამილახორი ჩავიდნენ სამცხიდამ, შარვ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
... ქუთაისში ერთ ჩემს ახლობელ ოჯახს წვეულება ჰქონდა. საპატიო სტუმრებს შორის აკაკიც იყო. გაისმა ზარის წკარუნი და ცოტა ხნის შემდეგ სასტუმრო დარბაზში შემოვიდა თავისი სილამაზით განთქმული ბაბალე ნაკაშიძე-კვირკველია. პოეტი ღიმილით მიეგება მშვენიერ ბაბალეს. შემდეგ მასთან ერთად ასეთივე მომღიმარი სახით ჩემთან მოვიდა და მთხოვა „სულიკო" მემღერა. უარის თქმა შეუძლებელი იყო. მეც უმალ შევასრულე თხოვნა. ტაშის-ცემამ და მოწონების შეძახილებმა უხერხულ მდგომარეობაში ჩამაგდო, მაგრამ ჩემი უხერხული მდგომარეობა გაორკეცდა, როდესაც აკაკიმ ხელი მომხვია, საზოგადოებას მიმართა და თქვა: „ბატონებო, ბაბალეს თავი რომ ვარინკას დაადგა, წარმოიდგინეთ, რამდენ ბოროტებას ჩაიდენდაო".
წერეთელი ვარინკა, „აკაკის სამრეკლო". გამომცემლობა „განათლება". თბ. 1991 წ. 479-482 |
|
